آشنایی و معرفی
یادبودی برای دکتر محمد آقایی میبدی، بدون پاسداشت از همسر فداکارش ناتمام است. شمسی شرفی پور، بانویی که در سختترین شرایط، عشق و تعهد خود را به خانواده و ارزشهای انسانی نشان داد. امروز ما در این صفحه، به رسم سپاس، از نقش بیادعا و تاثیرگذار این بانوی بزرگ تقدیر میکنیم.
خانم شمسی شرفی پور، متولد اول مهرماه 1336 در کرمان، بیش از هر چیز به عنوان همسر فداکار دکتر محمد آقایی میبدی، پزشک شهید دوران کرونا شناخته میشود. اما زندگی او خود داستانی مستقل از عشق، ایثار و مقاومت است. او نماد زنانی است که در سکوت و بدون چشمداشت، موفقیت و خدمترسانی عزیزانشان را فراهم میکنند.
زمانی که دکتر محمد آقایی میبدی، بیوقته به مداوای بیماران در بحبوحه همهگیری کرونا مشغول بود، خانم شرفی پور ستون محکم خانواده بود. او با مدیریت خانه، دغدغههای پدر خانواده را کاهش داد و به او اجازه داد تا با انرژی و تمرکز کامل به رسالت انسانی خود بپردازد. فداکاری او در حریم خانه، مکمل فداکاری همسرش در عرصه درمان بود.
“راه رستگاری”
همچون بسیاری از زنان غیور کرمانی، مهربانی و بخشندگی در سرشت او نهادینه شده بود. این صفات تنها محدود به خانواده نبود، بلکه بسیاری از همراهان و آشنایان از سخاوت قلب و دست باز او بهرهمند شدهاند. او همواره یادآور این جمله بود که “باید در هر شرایطی، یاریرسان همنوعان خود بود.”
پشتیانی استوار و بیچشمداشت او، بستر خدمات ارزندهٔ دکتر آقایی به مردم میبد را فراهم کرد.
دلی به وسعت کرمان داشت و محبت او، همیشه چون خورشیدی بر زندگی اطرافیان میتابید.
با کفایت و تدبیر، کانون گرم خانواده را در سختترین شرایط، پناهگاهی امن و آکنده از مهر نگاه داشت.
قدردانی از زنان فداکار و خانوادههای ایثارگر، در واقع تقدیر از سرمایههای انسانی است که با از خودگذشتگی، زمینهساز پیشرفت جامعه میشوند. این قدردانی میتواند با ابزارهای مختلفی چون ثبت داستان زندگی آنان، تقدیر عمومی و حمایت از فعالیتهای اجتماعی آنان محقق شود.
در تاریخ هر جامعهای، زنانی وجود دارند که با وجود نقشهای متعدد خود در خانواده و جامعه، کمتر دیده شدهاند، اما تأثیرشان بهاندازهای عمیق است که جامعه را به سوی پیشرفت سوق میدهد. زنانِ مانند شمسی شرفی پور (همسر دکتر محمد آقایی میبدی) و دیگر زنان، نمونهای از این چهرههای تابآور و الهامبخش هستند. اما چرا گرامیداشت چنین زنانی ضروری است؟
